۲۲ بهمن ۹۰ - محو شدن نقطه ای سفید ...

آن زمان،در کودکی،شبها،از این موضوع که در تاریکی شب اگر به نقطه ای خیره شوی،کم کم همه چیز در برابر چشمانت حذف میشوند وحشت داشتم،حال این موضوع دوباره مرا میترساند،احساس میکنم دارم در این دنیا محو میشوم،بهتر بگویم،احساس میکنم دنیا دارد با من همرنگ میشود و همه چیز در برابر چشمانم حذف میشوند،پس بهتر است به نقطه ای خاص در تاریکی خیره نشوم،اگر همه چیز آن چیزیست که من میخواهم،بگذار همه ی مغزم را رنگ آمیزی کنم،آخر هم در قسمتی از این نقاشی بزرگ نصفه کاره رها شوم.دوست دارم با گرمای انگشتانم روی پاره ای از این پنجره ی بخار زده نقاشی کنم؛ دوست دارم نقش ببندم،هرچند در آخر هم محو شوم ...